ကြ်န္ေတာ္တို႕ သတိမထားမိပဲ အလြယ္တကူစြန္႕ပစ္လိုက္တဲ့ ပလပ္စတစ္မ်ားေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိခိုက္ေစျပီး ဖရီးရယ္ဒီကယ္ ( Free Radical ) ေတြ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကိုယ္ထဲမွာ ထြက္လာႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေအာက္ဆီေဒးတစ္ စထရက္စ္ (oxidative stress) ေတြရႏိုင္ျပီး အရြယ္မတိုင္မွီ အိုမင္းရင့္ေရာ္ေစပါတယ္။
ေအာ္ဂဲနစ္ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည္႕ စကၠဴ၊ သစ္႐ြက္၊ သစ္သား၊ သစ္ကိုင္း၊ ၀ါး၊ စသည္တို႕သည္ စြန္႕ပစ္လိုက္လွ်င္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္ေသာအခါ ေျမေဆြးမ်ားအျဖစ္ လူ၊ သတၱ၀ါႏွင့္ အပင္တို႕အတြတ္ မ်ားစြာ အက်ိဳးရွိလွသည္။ ပလပ္စတစ္အိတ္ေတြ၊ ပလပ္စတစ္အမိႈက္ ေတြကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ထဲ စြန္႕ပစ္လိုက္လွ်င္ ဘယ္ေတာ့မွ ကြယ္ေပ်ာက္မသြားဘဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မေပ်ာက္မပ်က္ဘဲ ရွိေနပါမယ္။ ေနာက္တျဖည္းျဖည္း ေျမႀကီးထဲ၊ ေရထဲကဓါတ္ေတြ ဓါတုေဗဒ တုန္႕ျပန္မႈေတြျဖစ္ျပီး ပလပ္စတစ္ ကေန ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ မသန္႕တဲ့ ဓါတုေဗဒ ကာဗြန္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ ထြက္လာပါလိမ့္မယ္။ ေရထဲ၊ ေျမထဲ၊ ေလထဲကို ပလပ္စတစ္အမိႈက္ေတြထဲက တျဖည္းျဖည္းထြက္ေနတဲ့၊ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဒုကၡေပးမယ့္ ဓါတုေဗဒ ပစၥည္းေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထြက္ေနပါလိမ့္မယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕ ငယ္စဥ္က ပလပ္စတစ္အိတ္ဆိုတာ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္။ ေစ်းေတြမွာ ထည္႕စရာအျဖစ္ အင္ဖက္ကို အမ်ားဆံုးသံုးပါတယ္။ အင္ပင္ကရတဲ့ အင္ဖက္ဟာ ျမန္မာျပည္ အႏွံ႕အျပားမွာ ထမင္း၊ မုန္႕မ်ိဳးစံု၊ အသား၊ ငါး၊ အသီးအ႐ြက္အားလံုးကို ထုပ္ဖို႕ သံုးပါတယ္။ အခုေခတ္ လူငယ္ေတြအတြတ္ အင္ဖက္ဆိုတာ ျမင္ဘူးဖို႕ေ၀းစြ၊ ၾကားပင္ၾကားဖူးမည္မဟုတ္။ သံုးၿပီးသားအင္ဖတ္မ်ားသည္ စြန္႕ပစ္လုိက္လွ်င္ ပတ္၀န္းက်င္ကို မထိခိုက္ေစပဲ ေဆြးေျမ႕ပ်က္စီးၿပီး ေျမေဆြးျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
ကမာၻေျမနွင့္ ေရကို မွီခိုအားထားေနရေသာ အပင္မ်ားႏွင့္၊ သတၱ၀ါမ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ျပဳလုပ္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္ ညစ္ညမ္းမႈ႕မ်ားေၾကာင့္ ထိခိုက္ပ်က္ဆီးၾကေသာအခါ ၄င္းတို႕ကို မွီခိုေနၾကေသာ လူသားမ်ား မသန္႕တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ထဲက အဆိပ္အေတာက္၊ ဓါတုေဗဒပစၥည္းေတြ ၀င္ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဆဲလ္ေတြကို ထိခုိက္ၿပီး အႏၱရာယ္ေပးမယ့္ ဖရီးရယ္ဒီကယ္ ေတြ ထြက္လာေတာ့တာေပါ့။ အဲဒီမွာတင္ ေအာက္ဆီေဒးတစ္စထရက္ (Oxidative stress) ေတြရၿပီး အရြယ္မတိုင္ခင္ အိုမင္းရင့္ေရာ္လာပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလို ပ်က္စီးသည္ထက္ ပ်က္စီးလာတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးကို ညစ္ညမ္းေစမည္႕ တစ္ခုခုလုပ္မည္ ဆိုတိုင္း ငါနဲ႕မဆိုင္ဘူးလို႕ေတာ့ မေတြးလိုက္ပါနဲ႕။ ဥပမာေျပာရရင္ ပလပ္စတစ္အိတ္ေဟာင္းပဲဆိုၿပီး ပစ္ခ်င္တဲ့ ေနရာလြင့္ပစ္လိုက္မယ္၊ ဒါေလးဟာ ဘာမွ အေရးမႀကီးဘူးလို႕ေတာ့ မေတြးလိုက္ပါနဲ႕။ ပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးကို သန္႕ဖို႕ရာ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးကို ထိန္းသိမ္းဖို႕ရာကို အစိုးရေတြ ဘယ္လိုပဲလုပ္လုပ္ ကုလသမဂၢႀကီးက ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ ကမၻာ့ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ လူသားေတြျဖစ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕တေတြ တစ္ဦးခ်င္း တာဝန္သိသိ၊ ပညာ႐ွိ႐ွိ၊ ပါဝင္မေဆာင္႐ြက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ႀကီး ေအာင္ျမင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႕တေတြ တစ္ဦးခ်င္းမွာ လူတိုင္း ကိုယ္စီမွာ ေနတာ၊ ထိုင္တာ၊ စားတာ၊ သြားတာ၊ လုပ္ေဆာင္တာအားလံုးမွာ ပတ္ဝန္းက်င္ မညစ္ညမ္းေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးသန္႕ေနေအာင္ ထိန္းသိမ္း လုပ္ဆာင္သြားဖို႕ တာဝန္႐ွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အသက္ရွည္စြာ အနာမဲ့ေနထိုင္ႏုိင္ေရး၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ လူသားတိုင္းရဲ႕ တာဝန္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။
0 comments:
Post a Comment