"သား...ပါးစပ္ဟ၊ မန္မန္ စားလိုက္ေနာ္"
ကေလးက ေခါင္းခါျပသည္။
"သားက လိမၼာပါတယ္။ စားလိုက္ေနာ္၊ မစားရင္ ဒီဦးေလးၾကီးကုိေကြၽးလိုက္မွာ"
ဒီေတာ့မွ ကေလးက စားတယ္။ ထမင္းေကြၽးျပီး တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကေလးကုိ ႏို႔တိုက္ဖို႔ ၾကိဳးစားျပန္တယ္။
"သားေလး...ႏို႔စို႔ရင္း အိပ္ေတာ့ေနာ္"
ကေလးက ဗိုက္ျပည့္ေနလို႔လားမသိဘူး၊ မစို႔ဘူး။
"သားေလး...စို႔ေလ၊ မစို႔ရင္ ဒီဦးေလးၾကီးကုိ တိုက္လိုက္မွာေနာ္"
ကေလးက မစို႔ဘူး၊
"သားေလး...စို႔ေလ၊ မစို႔ရင္ ဒီဦးေလးၾကီးကုိ တိုက္လိုက္မွာ"
ကေလးက ဘယ္လိုေျပာေျပာ မစို႔ဘူးျဖစ္ေနတယ္။
"သား...စို႔ပါဆို၊ သား..မစို႔ရင္ ဒီဦးေလးၾကီးကုိ တိုက္လိုက္မွာ"
ဒီမွာတင္ တလမ္းလံုး ႏႈတ္ငံုလိုက္လာတဲ့ ကုိထံုက စိတ္မရွည္စြာ ေျပာလိုက္ပံုက ... "ကဲ...ငါ့ညီမ၊ ကေလးကေတာ့ စို႔မယ့္ပံုမေပၚဘူး၊ လုပ္စရာရိွတာ ဆက္လုပ္ေတာ့"
0 comments:
Post a Comment