မယ္လမင္း

မယ္လမင္းကို ဂ်ာမန္ ဓာတုေဗဒပညာ႐ွင္ Justus Vonliebig က ေအဒီ ၁၈၃၄ ခုႏွစ္တြင္ ေတြ႔႐ွိခဲ့သည္။ မယ္လမင္းသည္ ေဖာ္မယ္လ္ဒီဟိုက္ႏွင့္ ဓာတ္ျပဳလုိက္ေသာအခါ Melamine Resin ရ႐ွိျပီး၊ ပလတ္စတစ္ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္မ်ားတြင္ သုတ္လိမ္း လိုက္ေသာအခါ အလြယ္တကူ ပ်က္စီးႏုိင္ျခင္း မရွိေသာ လွပေသသပ္ၿပီး ေပါ့ပါးခိုင္ခန္႕တဲ့ အသံုးအေဆာင္မ်ား ရရွိလာသည္။ မယ္လမင္းသည္ အသားဓာတ္ (ပ႐ိုတိန္း) ကဲ့သို႔ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ဓာတ္ ၾကြယ္၀သည္။ ပ႐ိုတိန္းဓာတ္သည္ ခႏၶာကိုယ္ အတြက္ မ႐ွိမျဖစ္ လိုအပ္ေသာ အာဟာရဓာတ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မယ္လမင္းဓာတ္သည္ ဆိုးက်ဳိးသာ ျဖစ္ေစသည္။ မယ္လမင္းတြင္ ပါဝင္ေသာ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ဓာတ္သည္ ျပိဳကြဲမႈႏႈန္း ေႏွးသည့္ျပင္ ခႏၶာကိုယ္ထဲ ဝင္ေရာက္လာျပီးပါက ျပန္မထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၾကာေသာအခါ အဆိပ္ျဖစ္ေစသည္။

Melamine

အစားအစာတြင္ ပ႐ိုတိန္းဓာတ္ကို ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ ပါဝင္မႈျဖင့္ တိုင္းသည္။ "Kjeldaha Protein Test" "Dumas Protein Test" တို႔ျဖင့္ စမ္းသပ္၍ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ ပါ၀င္မႈ႕မ်ားလွ်င္ ပ႐ိုတိန္း ႂကြယ္ဝေၾကာင္း သတ္မွတ္သည္။ သို႕ေသာ္ စမ္းသပ္ေတြ႔႐ွိသည္႕ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ဓာတ္သည္ အမွန္တကယ္ ပ႐ိုတိန္းလား? မယ္လမင္းလား? ဆိုသည္ကို သိရွိရန္လိုသည္။ စီးပြားေရးသမားမ်ားက အခြင့္ေကာင္းယူ၍ ႏို႔မႈန္႔ထဲ မယ္လမင္း ထည့္ျပီး ပ႐ိုတိန္း မ်ားသေယာင္ ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်လာၾကသည္။

ျဗိတိန္တြင္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က မယ္လမင္း အသံုးအေဆာင္မ်ားကို အပူခ်ိန္ 70 ံC ႐ွိေသာ အရည္ထည့္ကာ ၂ နာရီၾကာ ထားၾကည့္ျခင္း၊ ပန္းသီးေဖ်ာ္ရည္ ထည့္ၾကည့္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ ေလ့လာေသာအခါ မယ္လမင္းႏွင့္ ေဖာ္မယ္လ္ဒီဟိုက္ စိမ့္ထြတ္ေၾကာင္း ေတြ႔႐ွိခဲ့သည္။

မယ္လမင္းတြင္ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ဓာတ္ မ်ားစြာပါရွိျခင္းေၾကာင့္ ဓာတ္ေျမၾသဇာအျဖစ္ အသံုးျပဳရာတြင္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပ။ တိရိစာၦန္အစာမ်ား ထုတ္လုပ္ရာတြင္ အသံုးျပဳရန္ မသင့္ေတာ္ေၾကာင္း ေတြ႔႐ွိခဲ့သည္။ ႂကြက္မ်ားတြင္ စမ္းသပ္မႈမ်ားအရ >3,000 mg/kg ႏႈန္းနဲ႔ စားသံုးမိပါက မ်ဳိးပြားႏိုင္မႈကို ထိခိုက္ေစျခင္း၊ ဆီးအိတ္ႏွင့္ ေက်ာက္ကပ္ ေက်ာက္တည္ျခင္း၊ ဆီးအိမ္ကင္ဆာ ျဖစ္ျခင္း၊ ေက်ာက္ကပ္ပ်က္စီး ေသဆံုးျခင္းမ်ား ေတြ႔႐ွိရသည္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ သုေတသနအရ ေခြးမ်ားကို မယ္လမင္း ၃ % ပါဝင္ေသာ အစားအစာမ်ားကို တစ္ႏွစ္ၾကာ ေကၽြးျပီးတဲ့အခါ စမ္းသပ္ ေတြ႔႐ွိခ်က္အရ ဆီးထဲမွာ မယ္လမင္းဓာတ္ ပါဝင္လာျခင္း၊ ဆီးအနည္ပါျခင္း၊ ဆီးထဲတြင္ ေသြးပါျခင္း (Haematuria)၊ ဆီးထဲတြင္ ပ႐ိုတိန္းဓာတ္ ပါလာျခင္း (Proteinuria)၊ ဆီးသြားမ်ားလာျခင္း (Polyuria) တို႔ ေတြ႔႐ွိခဲ့ရသည္။

ကေလးငယ္မ်ားကို သန္႕ရွင္းလက္ဆက္ၿပီး၊ အာဟာရျပည္႕၀တဲ့ မိခင္နို႕ တစ္မ်ိဳးတည္းသာ တုိက္ေကၽြးသင့္သည္။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မိခင္ႏုိ႕မတိုက္ေကၽြးႏုိင္ပါက သန္႕ရွင္းလတ္ဆက္ေသာ ႏြားႏုိ႕၊ ဆိတ္ႏုိ႕မ်ား တုိက္ေကၽြးသင့္ေၾကာင္းႏွင့္ အာမခံခ်က္ရွိေသာ မယ္လမင္း ပါ၀င္မႈ႕ စစ္ေဆးထားေသာ ႏို႕မႈန္႕မ်ားကို ေရြးခ်ယ္သင့္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါေတာ့သည္။